Ας εκφράσουμε επιτέλους τα συναισθήματά μας. Το έχουμε ανάγκη, ειναι υγειές. Μάθαμε να μην εκφραζόμαστε. Από μικρά παιδιά. Μεγαλώσαμε ακούγοντας φράσεις όπως « μη φωνάζεις θα μας ακούσουν οι γείτονες», «μην κλαις, οι άντρες δεν κλαίνε», «τι θα πει ο κόσμος;;;» και πόσες άλλες μπορεί να επικαλεστεί ο καθένας μας.
Γιατί μεγαλώσαμε σε μια κοινωνία που φοβάται να εκφραστεί για πολλούς λόγους.
Είτε από φόβο (να μην κριθούμε, φόβο απόρριψης, φόβο σύγκρουσης ή διαμάχης σε μια σχέση), είτε από ανασφάλεια μήπως φανούμε αδύναμοι, είτε γιατί έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση και σίγουρα θα υπάρχουν και άλλοι χιλιάδες λόγοι που κάποιος δεν εκφράζεται.
Κάποτε αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Θα πρέπει να το υιοθετήσουμε στην καθημερινή μας ζωή, σε όλες τις σχέσεις μας. Να προσπαθήσουμε μέσω της έκφρασης συναισθημάτων να γίνουμε καλύτεροι φίλοι, γονείς, αδέλφια, σύντροφοι. Θα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις με δύναμη και θάρρος και να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας θετικά η αρνητικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Και ποιός είναι άραγε ο καλύτερος τρόπος; Ο δύσκολος φυσικά, αυτός της αλήθειας και της ειλικρίνειας που λίγοι άνθρωποι ακολουθούν. Γιατι προσωπικά βαρέθηκα τα καλούπια και τα στερεότυπα. Δεν λέω ότι τα καταφέρνω τέλεια, αλλά τουλάχιστον προσπαθώ προς αυτή την κατεύθυνση.
Επικρατεί η άποψη ότι δυνατός είναι αυτός που μπορεί να κρατήσει μέσα του τα συναισθήματα του και να έχει τον έλεγχο τους. Και αναρωτιέμαι εγω, γιατί δεν είναι δυνατός αυτός που έχει την ικανότητα να τα εξωτερικεύει με τον κατάλληλο τρόπο;
Όταν εκφράζεις αυτό που νιώθεις, αισθάνεσαι καλύτερα. Βγάζεις από μέσα σου οτιδήποτε σε πιέζει, σε αγχώνει και μπορεί να σε οδηγήσει σε λάθος συμπεριφορες.
Και τι σχέση μπορεί να εχει η καταπίεση συναισθημάτων με την υγεία μας; Μεγάλη!
Κυρίως τα αρνητικά συναισθήματα, όπως η στεναχώρια, το μίσος, η ζήλια, η κακία, είναι αυτά που μπλοκάρουν την ενέργεια μας, μας ρίχνουν σε θλίψη και μιζέρια και μας γερνούν. Ναι πολύ καλά διαβάσατε, μας γερνούν.
Θα έχετε προσέξει πως όταν μας απασχολεί κάτι πολύ έντονα, το σώμα μας αρχίζει και μας δίνει σημάδια. Όμως δεν τα αναγνωρίζουμε γιατί δεν ξέρουμε. Τα πρώτα σημάδια είναι ο πόνος σε κάποιο σημείο του σώματος και ύστερα έρχεται και η ασθένεια.
Πως όμως μπορούμε να απελευθερωθούμε από αρνητικά συναισθήματα όπως η πικρία και η κακία; Μέσω της συγχώρεσης.
Θα πρέπει να συγχωρέσω τη μητέρα μου που δεν με άφηνε να πάω για μπάνιο στα 14 χρόνια μου, μαζί με την παρέα μου και με έβαζε να κεντήσω πρώτα. Προσωπικά άργησα να το καταλάβω και έχασα χρόνο. Πολύτιμο χρόνο από τη ζωή μου,να πρέπει να παλέψω με αρνητικά συναισθήματα που με κρατούσαν πίσω, αντι να ασχολούμαι με άλλα θέματα πιο δημιουργικά για τη ζωή μου. Ευτυχώς όμως αφου εκφράστηκα και τα έβγαλα από μέσα μου, κατάφερα να την συγχωρέσω και να τα αφήσω πίσω μου.
Είναι σημαντικό να μπορείς να εκφράσεις τα συναισθήματα σου και ετσι να έρθεις σε επικοινωνία με τον εσωτερικό σου εαυτό.
• Συγκρατήσου σε περιπτώσεις που θα γίνεις ωμός, κυνικός και αγενής.
• Υιοθέτησε την ειλικρίνεια αλλά βάλε και τα «ευγενή» σου όρια.
• Εκτόνωσε τη συναισθηματική σου φόρτιση, ιδιαίτερα αν αυτή είναι θλίψη η λύπη.
• Προσπάθησε να ζεις και να σκέφτεσαι θετικά.
• Να λες, όχι μόνο ότι δεν σου αρέσει, αλλα και ότι σου αρέσει και με αυτό τον τρόπο, να κρατάς ισορροπία στη ζωή σου.
Και ένα τελευταίο προσωπικό παράδειγμα και συμβουλή. Μην περιμένετε να κρατήσετε δίπλα σας ανθρώπους που σας αγαπούν και σας νοιάζονται και εκφράζονται προς εσας, αν κι εσεις δεν το ανταποδίδετε. Οι άνθρωποι δεν αισθάνονται άνετα όταν εκφράζονται και δεν έχουν ανταπόκριση. Αργά ή γρήγορα θα περάσετε στην απομόνωση. Να θυμάστε πως όλες οι σχέσεις πρέπει να είναι διμερείς για να ευδοκιμήσουν.
Μην ξεχνάτε λοιπόν να “ποτίζετε” τα γλαστράκια των σχέσεων σας.
By author
Healthy life, better life!!!
