Πολύ συχνά δεν τρώμε μόνο για να ικανοποιήσουμε την βιολογική μας πείνα. Στρεφόμαστε στο φαγητό για παρηγοριά, ανακούφιση, επιβράβευση, παρέα. Δυστυχώς, το συναισθηματικό φαγητό δεν λύνει τα όποια συναισθηματικά μας προβλήματα. Αντιθέτως, μας κάνει να νιώθουμε χειρότερα. Δεν είναι μόνο ότι παραμένει το όποιο συναισθηματικό πρόβλημα έχουμε, αλλά νιώθουμε και ενοχές που φάγαμε πιο πολύ.
Τρως συναισθηματικά?
- Τρως περισσότερο όταν αγχώνεσαι?
- Τρως όταν δεν πεινάς ή νιώθεις ότι είσαι γεμάτος?
- Τρως προκειμένου να νιώσεις καλύτερα (προκειμένου να ηρεμήσεις τον εαυτό σου ή να τον κάνεις να νιώσει καλύτερα)
- Ανταμείβεις τον εαυτό σου με φαγητό?
- Τρως μέχρι να νιώσεις ότι θα «σκάσεις»?
- Σε κάνει το φαγητό να νιώσεις ασφάλεια? Νιώθεις ότι τα φαγητό είναι φίλος σου?
- Νιώθεις αδύναμος ή εκτός ελέγχου όταν έχεις φαγητό κοντά σου?
Η διαφορά ανάμεσα στη συναισθηματική και στη βιολογική πείνα
Προκειμένου να απελευθερωθεί κανείς από τον κύκλο του συναισθηματικού φαγητού, το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να διαχωρίσει την συναισθηματική από την βιολογική πείνα. Αυτό δεν είναι πάντα όσο απλό ακούγεται, κυρίως αν χρησιμοποιεί κανείς το φαγητό για να αντιμετωπίσει τα συναισθήματά του.
Η συναισθηματική πείνα μπορεί να έχει μεγάλη δύναμη με αποτέλεσμα να την μπερδεύει κανείς με την βιολογική πείνα. Υπάρχουν, ωστόσο, μερικές ενδείξεις που μπορούν να βοηθήσουν κάποιον να τις διαχωρίσει:
- Η συναισθηματική πείνα εμφανίζεται ξαφνικά. Σε «χτυπάει» απότομα και έχει την αίσθηση του επείγοντος και του υπερβολικού. Η βιολογική πείνα, από την άλλη, εμφανίζεται πιο σταδιακά. Η ανάγκη να φάει κανείς δεν έχει την αίσθηση της απαίτησης της άμεσης ικανοποίησης (εκτός και αν έχει κανείς να φάει πολύ καιρό).
- Η συναισθηματική πείνα ζητάει συγκεκριμένα φαγητά. Η βιολογική πείνα μπορεί να ικανοποιηθεί σχεδόν με κάθε είδους τροφή (ακόμα και με υγιεινά φαγητά). Η συναισθηματική πείνα ζητάει «με βίαιο και απόλυτο τρόπο» φαγητά με πολλά λιπαρά, ή ζάχαρη. Μπορεί, για παράδειγμα, κάποιος να «χρειάζεται» να φάει σοκολάτα ή πίτσα, και καμία άλλη τροφή δεν θα μπορέσει να τον ικανοποιήσει.
- Η συναισθηματική πείνα πολύ συχνά οδηγεί σε μη συνειδητοποιημένη κατανάλωση τροφής. Προτού να το έχει καταλάβει κανείς, μπορεί να έχει καταναλώσει, για παράδειγμα μία σακούλα πατατάκια, ή ένα κουτί παγωτό, χωρίς όμως να το έχει προσέξει και χωρίς να το έχει πραγματικά απολαύσει. Όταν τρώει κανείς λόγω βιολογικής πείνας έχει μεγαλύτερη επίγνωση του τι και πως τρώει.
- Η συναισθηματική πείνα δεν ικανοποιείται όταν νιώσει κανείς ότι χόρτασε. Το άτομο συνεχίζει να τρώει, μέχρι να νιώσει δυσφορία. Σε αντίθεση, η βιολογική πείνα, δεν απαιτεί από το άτομο να φάει πάρα πολύ. Νιώθει κανείς ικανοποιημένος όταν γεμίσει το στομάχι του.
- Η συναισθηματική πείνα δεν βρίσκεται στο στομάχι. Αντί να νιώσει κανείς ότι γουργουρίζει η κοιλιά του, ή το στομάχι του είναι άδειο, έχει την αίσθηση μίας ακατάσχετης επιθυμίας που δεν μπορεί να βγάλει από το κεφάλι του. Το μυαλό είναι κολλημένο σε συγκεκριμένες γεύσεις, μυρωδιές, και φαγητά.
- Η συναισθηματική πείνα οδηγεί σε συναισθήματα ντροπή, ενοχής και μετάνοιας. Όταν τρώει κανείς προκειμένου να ικανοποιήσει τη βιολογική του πείνα, δεν υπάρχει περίπτωση να νιώσει ενοχές ή ντροπή, επειδή δίνει στο σώμα του αυτό που χρειάζεται. Αν νιώσει κανείς ενοχές μετά το φαγητό, αυτό μάλλον γίνεται επειδή μέσα του γνωρίζει ότι δεν τρώει για βιολογικούς λόγους.
Πηγή: phyhology.gr
